Δεκάδες λουκέτα στη βιομηχανία, μετρά τα τελευταία χρόνια η χώρα μας. Άλλοτε ισχυρές, επιχειρήσεις, λόγω σοβαρών οικονομικών προβλημάτων, αναγκάστηκαν να κατεβάσουν ρολά, και να αφήσουν στον δρόμο εκατοντάδες εργαζομένους. Οι δύσκολες ώρες, που περνά η ελληνική οικονομία, αντικατοπτρίζονται πλήρως στα λουκέτα και στην οριακή κατάσταση, στην οποία έχουν περιέλθει πολλές επιχειρήσεις. Η κρίση, πλέον, έχει ξεφύγει από τα στενά όρια των μικρών επιχειρήσεων, και έχει μπει στις αυλές της βιομηχανίας.
Η χαρτοβιομηχανία Diana, μία από τις πιο ιστορικές βιομηχανίες της Θράκης, οδηγείται σε λουκέτο μετά από 30 χρόνια λειτουργίας. Η εταιρεία, το τελευταίο διάστημα, αντιμετώπισε σοβαρά οικονομικά προβλήματα, ενώ στη αρχή του χρόνου είχε διακόψει για λίγες μέρες τη λειτουργία της, λόγω έλλειψης πρώτων υλών. Τον Ιούνιο υπήρξε διακοπή της παροχής ρεύματος, που επανήλθε μετά από παρεμβάσεις.
Ωστόσο, τις τελευταίες ημέρες έχει διακοπεί το ρεύμα, καθώς και η παροχή αερίου στην επιχείρηση, γεγονός που έχει παύσει κάθε παραγωγική δραστηριότητα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Χαρτοποιία Θράκης Diana, ιδρύθηκε το 1980 και αποτελεί το δεύτερο μεγαλύτερο παραγωγό χάρτου στην Ελλάδα, κατέχοντας περίπου το 20% της εγχώριας αγοράς. Ισχυρό πλήγμα δέχτηκε, πριν από περίπου ένα χρόνο, και ο νομός Κορινθίας, με το κλείσιμο του εργοστασίου της βιομηχανίας Fulgor, η οποία αριθμούσε 54 χρόνια ζωής.
Η εταιρεία υπέστη, το τελευταίο διάστημα, μεγάλο πλήγμα, καθώς, λόγω της κρίσης, έβλεπε τη μία μετά την άλλη τις παραγγελίες να ακυρώνονται. Κυρίως παραγγελίες από μεγάλους πελάτες του εξωτερικού, καθώς είχε σαφώς εξαγωγικό χαρακτήρα. Ενδεικτικό παράδειγμα των παραγγελιών που ακυρώθηκαν, αποτελεί αυτό του Ντουμπάι, που ξεπερνούσε τα 160 εκατ. ευρώ.
Οι ακυρώσεις αυτές είχαν ως αποτέλεσμα να υποστεί η εταιρεία ζημιές, που έφτασαν το 70% του τζίρου της. Ωστόσο, η συμφωνία, που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Αύγουστο, για εξαγορά της εταιρείας, από τα Ελληνικά Καλώδια, έφερε ξανά χαμόγελα αισιοδοξίας στους εργαζόμενους, αλλά και στην τοπική κοινωνία.
Τρία χρόνια παραμένουν απλήρωτοι οι εργαζόμενοι στα κλωστήρια Λαναρά, παρά τις εκάστοτε κυβερνητικές αποφάσεις. Σήμερα δεν λειτουργεί κανένα εργοστάσιο της «Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας». Οι 680 εργαζόμενοι έκλεισαν, ήδη, τρία χρόνια επίσχεσης εργασίας στα τελευταία 14 εργοστάσια, που λειτουργούσαν μέχρι τα τέλη του 2008.
Επίσης με απόφαση-εξπρές του Εφετείου Πειραιά, που εκδόθηκε μέσα σε 12 ημέρες, η ιστορική καπνοβιομηχανία «Κεράνης» τέθηκε, τον Αύγουστο του 2008, υπό εκκαθάριση. Οι 145 εργαζόμενοι έχουν προχωρήσει σε σειρά κινητοποιήσεων, αφού είναι απλήρωτοι. Συνολικά, τους οφείλονται, μαζί με τις αποζημιώσεις, πάνω από 10 εκατ. ευρώ. Επίσης, το 2007, το εργοστάσιο της αλλαντοβιομηχανίας Θράκη στον Έβρο, έκλεισε.
Η αλλαντοβιομηχανία αποτελούσε μια από τις γνωστότερες εταιρείες του κλάδου παραγωγής αλλαντικών, η οποία δεν κατάφερε να αντεπεξέλθει στον αυξημένο ανταγωνισμό. Στις αρχές της δεκαετίας, αποτελούσε μια πλήρως καθετοποιημένη εταιρεία, με ιδιόκτητο εργοστάσιο παραγωγής ζωοτροφών, δύο μονάδες εκτροφής ζώων, τρία σφαγεία, δύο μονάδες επεξεργασίας κρέατος και τρία εργοστάσια παραγωγής αλλαντικών.
Σταδιακά, όμως, και υπό το βάρος υψηλού δανεισμού, αναγκάστηκε να κλείσει ορισμένες μονάδες της. Τέλος, με τις απολύσεις στο χέρι βρέθηκαν, τον Απρίλιο του 2005, οι 180 εργαζόμενοι της συρματουργίας ΔΑΡΙΓΚ, στη Χαλκίδα. Οι οποίοι παρέμεναν σε επίσχεση εργασίας, τους τελευταίους οκτώ μήνες, διεκδικώντας την καταβολή των δεδουλευμένων τους.
Τα λουκέτα στη Β. Ελλάδα
Το φθινόπωρο του 1998 η, άλλοτε κραταιά, βιομηχανία κατεργασίας ξύλου Βαλκάν Έξπορτ διέκοψε τη λειτουργία της, έπειτα από μία πενταετία σοβαρών οικονομικών προβλημάτων, που οδήγησαν στην απώλεια του 50% των θέσεων εργασίας.
Οι 600 εναπομείναντες εργαζόμενοι προχώρησαν σε δυναμικές κινητοποιήσεις, και, έπειτα από παρέμβαση του Υπουργείου Ανάπτυξης, βρέθηκε επενδυτής. Που, όμως, προχώρησε άμεσα στη μείωση του προσωπικού κατά 320 άτομα. Έπειτα από μία εξαετία, η Βαλκάν Έξπορτ ανακοίνωσε την οριστική διακοπή της λειτουργίας της.
Όλο το προσωπικό απολύθηκε. Τον Ιανουάριο του 2006, η διοίκηση της Βιομηχανίας Φωσφορικών Λιπασμάτων ανακοίνωσε τη διακοπή της παραγωγικής δραστηριότητας του εργοστασίου της στη Θεσσαλονίκη, όπου απασχολούσε 650 εργαζόμενους (αορίστου χρόνου και εποχικούς). Οι εργαζόμενοι κατέλαβαν το εργοστάσιο μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2006, οπότε το υπουργείο Εργασίας τους πρότεινε σχέδιο για τη μερική επαναλειτουργία του εργοστασίου, και την προστασία όσων θα έχαναν τις δουλειές τους.
Έναν χρόνο μετά την αρχική απόφαση της διοίκησης της ΒΦΛ, στο εργοστάσιο, στη Νέα Ιωνία, μπήκε λουκέτο, και χάθηκε το σύνολο των θέσεων εργασίας. Τον Σεπτέμβριο του 2008 έκλεισε το εργοστάσιο της πρώην ΒΙΑΜΥΛ στη Θεσσαλονίκη. Χάθηκαν 82 θέσεις εργασίας. Τον ίδιο μήνα, ανακοινώθηκε από τη Γερμανία ότι θα μπει λουκέτο και στο εργοστάσιο της Siemens, στην περιοχή του αεροδρομίου.
Οι 250 εργαζόμενοι της Siemens προχώρησαν σε κινητοποιήσεις. Ωστόσο, μετά τρεις μήνες η απόφαση για το κλείσιμο του εργοστασίου οριστικοποιήθηκε. Μέχρι τον Απρίλιο του 2009, απολύθηκε το σύνολο του προσωπικού. Και ο κατάλογος δεν τελειώνει εδώ... Λουκέτο έβαλαν τα προηγούμενα χρόνια η κλωστοϋφαντουργία Τρικολάν, το εργοστάσιο της Ιdeal Standard στη Χαλκίδα, η Βαμβακουργία Βόλου, το εργοστάσιο της Γιούλα στην Ελευσίνα, τα ΔΕΚΑ Αλλαντικά, η Εριοκλωστοϋφαντουργία, η εταιρεία παραγωγής σαμπουάν ΙΝΚΟ και τα Ελληνικά Σιδηροκράματα.
ΙΣΟΤΙΜΙΑ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου