Οι δυσκολίες που υπάρχουν σήμερα στην προστασία των επενδυτών, αλλά και στην πληρωμή φόρων διατήρησαν πολύ χαμηλά την Ελλάδα στη λίστα της ανταγωνιστικότητας της
Παγκόσμιας Τράπεζας όπου η χώρα μας ανέβηκε στην 100ή θέση για το 2012 από την 101η που ήταν πέρσι.
Η κατάταξη προκύπτει από τη βαθμολογία σε μια σειρά από επιμέρους δείκτες που παρακολουθεί η κυλιόμενη ετήσια έρευνα ανταγωνιστικότητας με τίτλο «Επιχειρώντας (Doing Buisness)» η οποία βαθμολογεί συνολικά 183 χώρες από όλες τις ηπείρους.
Πρώτη στην κατάσταση της ανταγωνιστικότητας που υποδηλώνει και την ελκυστικότητα της χώρας για επενδύσεις είναι για δεύτερη συνεχή χρονιά η Σιγκαπούρη δεύτερο το Χόνγκ Κόνγκ τρίτη η Νέα Ζηλανδία και τέταρτες οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Η έκθεση διαμορφώνεται με μια σειρά από επιμέρους δείκτες οι οποίοι αφορούν την ευκολία που μπορεί κάποιος εντός ή εκτός της χώρας να δημιουργήσει μια επιχείρηση, να πάρει δάνειο να αγοράσει ένα εμπορικό ακίνητο ή ακόμη και να διαλύσει μια επιχείρηση μέσα από την οικονομική δραστηριότητα σε κάποια συγκεκριμένη χώρα.
Επιμέρους δείκτες
Στους επιμέρους δείκτες η Ελλάδα εμφανίζεται να έχει κερδίσει 14 θέσεις στο δείκτη ευκολίας σύστασης επιχείρησης φτάνοντας για το 2012 στη θέση 135 από την 149 που βρισκόταν τον προηγούμενο χρόνο παραμένοντας όμως πολύ χαμηλά στην παγκόσμια κατάταξη.
Η χαμηλή κατάταξη της Ελλάδας παρά τη σειρά νομοθετικών πρωτοβουλιών που έχουν αναληφθεί τα δύο χρόνια του μνημονίου για τη διευκόλυνση της επιχειρηματικότητας οφείλεται κατ' αρχήν στο ότι σε μέσα επίπεδα στις χώρες μέλη του ΟΟΣΑ η σύσταση μιας επιχείρησης χρειάζεται 5 διαδικασίες, ενώ στην Ελλάδα χρειάζεται 10.
Η άνοδος της βαθμολογίας για την Ελλάδα προήλθε, κυρίως, από τη μείωση του αριθμού των ημερών που χρειάζονται για τη σύσταση επιχείρησης οι οποίες φτάνουν τις 10 έναντι 12 του μέσου όρου του ΟΟΣΑ.
Εταιρικό κεφάλαιο
Μια τρίτη παράμετρος είναι το εταιρικό κεφάλαιο το οποίο θα πρέπει να κατατεθεί πριν τη σύσταση της επιχείρησης και για διάστημα 3 μηνών είτε με μετρητά είτε με εγγυητική επιστολή. Στην περίπτωση αυτή η Ελλάδα απαιτεί την κατάθεση ποσού ίσου με το 20,1 του μέσου κατά κεφαλή εισοδήματος (περίπου 5.500 ευρώ) ενώ στο μέσο όρο των κρατών μελών του ΟΟΣΑ μόνο το 4,7%.
Αρκετά υψηλότερα στη γενική κατάταξη, αλλά με πρόοδο μόνο μια θέση στην 41η θέση από την 42η πέρσι κατατάσσεται η Ελλάδα στην ευκολία έκδοσης άδειας για οικιστική ή εμπορική χρήση.
Η υψηλή θέση της Ελλάδας οφείλεται, κυρίως, στο κόστος για την έκδοση νέας οικοδομικής άδειας που δεν υπερβαίνει το 3,4% του μέσου κατά κεφαλήν εισοδήματος, έναντι 45,7% στο μέσο όρο των κρατών μελών του ΟΟΣΑ. Επίσης σε ό,τι αφορά τις ημέρες που χρειάζεται να εκδοθεί μια άδεια στην Ελλάδα φτάνουν τις 169, ενώ το μέσο όρο του ΟΟΣΑ τις 159.
Μια θέση επίσης (έφτασε την 71 από την 72η θέση πέρσι) κέρδισε ακόμη στην ευκολία σύνδεσης και παροχής ηλεκτρικού ρεύματος, κυρίως, λόγω του κόστους της νέας σύνδεσης το οποίο δεν περνά το 59,2% του κατά κεφαλήν εισοδήματος, έναντι 92,8% που είναι στο μέσο όρο του ΟΟΣΑ. Σε ό,τι αφορά το χρόνο για την απόκτηση νέας σύνδεσης στην Ελλάδα δεν ξεπερνά τις 77 ημέρες, ενώ στο μέσο όρο του ΟΟΣΑ τις 103.
Μια θέση κέρδισε επίσης και στη διαχείριση ακίνητης περιουσίας φτάνοντας στην 150η θέση από την 151η θέση. Η χαμηλή κατάταξη της Ελλάδας οφείλεται, κυρίως, στο κόστος των συμβολαίων που φτάνουν στην Ελλάδα το 12% της μεταβιβαζόμενης ακίνητης περιουσίας έναντι 4,4% στο μέσο όρο του ΟΟΣΑ.
Διασυνοριακό εμπόριο
Στην ευκολία διασυνοριακού εμπορίου η παγκόσμια τράπεζα ανέβασε την Ελλάδα κατά 2 θέσεις φτάνοντας το 2012 στην 84η θέση από την 86η. Παραμένει όμως σημαντικά χαμηλότερα από το μέσο όρο των κρατών μελών του ΟΟΣΑ τόσο στο χρόνο που χρειάζεται να προχωρήσει σε μια εξαγωγή (20 ημέρες έναντι 10 του Οργανισμού) όσο και στο κόστος. Συγκεκριμένα με βάση τα στοιχεία της έρευνας το κόστος μεταφοράς ανά κοντέινερ στην Ελλάδα είναι 1.153 δολάρια, ενώ στο μέσο όρο των κρατών του ΟΟΣΑ 1.032 δολάρια.
Τεράστια είναι και η διαφορά χρόνου για μια εισαγωγή η οποία στην Ελλάδα χρειάζεται 25 ημέρες, ενώ στο μέσο όρο του Οργανισμού 11 ημέρες.
Μια θέση κέρδισε η Ελλάδα και στην ευκολία αγωγής και απαιτήσεων κάθε είδους μέσω της νομικής οδού φτάνοντας την 90η θέση από την 91η θέση. Η άνοδος οφείλεται, κυρίως, στη μείωση του κόστους η οποία αφορά στην Ελλάδα το 14,4% του συνόλου της απαίτησης ενός συμβολαίου, έναντι 19,7% στο μέσο όρο των κρατών μελών του ΟΟΣΑ. Η χαμηλή θέση της Ελλάδας οφείλεται και στη μεγάλη διάρκεια σύναψης ενός συμβολαίου.
Στην 100ή θέση
Στη γενική κατάταξη η Ελλάδα καταλαμβάνει την 100η θέση (από την 101η το 2011) ανάμεσα στο σύνολο των 183 κρατών έχοντας κερδίσει μια θέση ανταγωνιστικότητας μετά από πολλά χρόνια καθόδου στη λίστα της Παγκόσμιας Τράπεζας.
Αμέσως επόμενη ευρωπαϊκή χώρα είναι η Ιταλία η οποία κατατάσσεται στην 87ή θέση.
Πιο επαχθής είναι η σύγκριση της Ελλάδας με τους "μνημονιακούς" μας εταίρους. Η Πορτογαλία βρίσκεται στη 30ή θέση, ενώ η Ιρλανδία βρίσκεται ακόμη ψηλότερα στην 10ή θέση ανάμεσα στις 183 χώρες που εξετάζονται στην έρευνα, ενώ και η Ισπανία βρίσκεται αρκετά υψηλότερα από την Ελλάδα στις 44η θέση.
Δύσκολα τα τραπεζικά δάνεια
Η Ελλάδα, λόγω του προβλήματος ρευστότητας των τραπεζών και της κακής δημοσιονομικής κατάστασης καταγράφει πτώση τριών θέσεων φτάνοντας την 78η από 75η στην ευκολία λήψης δανείου για τη δημιουργία επιχείρησης. Η χαμηλή θέση οφείλεται βασικά στο γεγονός ότι η νομοθετική ισχύς των μέτρων προστασίας των καταθέσεων και των δανείων βαθμολογείται με 4 (με άριστα το 10), ενώ στο μέσο όρο των κρατών μελών του ΟΟΣΑ βαθμολογείται με 7.
Τη χειρότερη και μάλιστα σταθερά επιδεινούμενη σε όλους τους επιμέρους δείκτες πετυχαίνει στην προστασία των επενδυτών. Στο δείκτη αυτό η Ελλάδα χάνει δύο θέσεις το 2012 φτάνοντας στη θέση 155 από τη θέση 153 το 2011 και η βασική αιτία είναι το PSI. Βασική αιτία είναι ότι η νομοθεσία η οποία προστατεύει τις ιδιωτικές επενδύσεις στην Ελλάδα βαθμολογείται στην Ελλάδα με 3,3, ενώ στο μέσο όρο των κρατών μελών ΟΟΣΑ η μέση βαθμολογία είναι 6.
Αλλες τρεις θέσεις έχασε η Ελλάδα για το φορολογικό της σύστημα το οποίο κατατάχθηκε στη 83η θέση από 80η το 2011. Η χαμηλή αυτή κατάταξη οφείλεται στις εργατοώρες που χρειάζεται κάποιος για να διεκπεραιώσει τις φορολογικές του υποχρεώσεις οι οποίες φτάνουν τις 224 (περίπου 10 ημέρες) έναντι 184 στο μέσο όρο των κρατών μελών του ΟΟΣΑ.
Μεγάλη είναι επίσης και η απόσταση που χωρίζει την Ελλάδα στο ποσοστό που αφορά τη φορολογία της εργασίας και το κόστος των κοινωνικών παροχών το οποία φτάνει για την Ελλάδα το 31,7% επί τους εισοδήματος μιας επιχείρησης έναντι 24% στο μέσο όρο των κρατών μελών του ΟΟΣΑ.
Κατά τα λοιπά οι ετήσιες πληρωμές φόρων φτάνουν τις 10 έναντι 13, ενώ ο μέσος φορολογικός συντελεστής διαμορφώνεται για την Ελλάδα στο 46,4% έναντι 42,7% στο μέσο όρο των κρατών μελών του ΟΟΣΑ.
Μεγάλη πτώση σημειώθηκε και στο δείκτη της αποτελεσματικότητας της εκκαθάρισης επιχείρησης για τους δανειστές όπου η Ελλάδα κατρακύλησε στην 57η θέση από την 50η που βρισκόταν το 2011. Ο μέσος χρόνος για την ολοκλήρωση της εκκαθάρισης επιχείρησης στην Ελλάδα φτάνει τα 2 χρόνια από 1,7 χρόνια στο μέσο όρο του ΟΟΣΑ.
